Yaşamda öyle güzel şeyler vardır ki güneşin parlak ışığı altında güzelliğinden kaybeder. İşte bilim bu şeyler üzerine, içe işleyen ve bol ışıklarını çevirdiği zamandır ki mistik müminlerin kalbini incitiyor ve işte o zaman diyorlar ki bilim; şiiriyeti ve mistiği yıkar. Belki bazı kere bilimin şiiiriyeti ve mistiği harap ettiği doğrudur. Fakat harap ettiğine karşılık gizli evrenin sonsuz güzelliklerinden binlercesini gözlerimizin önüne yaymıyor mu? Bu yolla bilinmeyen evren küçülüp bilinen evren bü
yüdükçe, birçoklarımızı büyüleyen sırlar daha çok derinleşmiyor mu?