Çile ve Necip Fazıl Kısakürek.....
Bu şiirleri yazmak kalem degil, gönül işi gercekten de.
Üstad kendisi de son bölüm de şiir ile ilgili bilgiler verirken
"Dış kalıba esaret ve mahkûmiyet büyüdükçe iç şeklin hürriyet ve hayatiyeti tıkanırsa da, üstün san'atkâr daima dışla içi muvazene halinde tutmayı biken ve doz sınırını bozmayandır" diye ifade ediyor.
Kendine has üslubu ile nakış gibi islemis hislerini şiiirine..
Son şiiri ile bitireyim incelememi;
ZEHİR
Çocukken haftalar bana asırdı;
Derken saat oldu,derken saniye...
İlk düşünce, beni yokluk ısırdı:
Sonum yokluk olsa bu varlık niye?
Yokluk,sen de yoksun,bir var bir yoksun!
İnsanoğlu kendi varından yoksun...
Gelsin beni yokluk akrebi soksun!
Bir zehir ki,hayat özü faniye...