[Seffâh: İlk Abbâsî halîfesi Ebu'l Abbâs]
Ebû Dulâme, bir gün Seffâh'ın huzuruna çıktığında halîfe ona istediğini sordu. Bunun üzerine muhatabı sadece bir av köpeğine ihtiyacı olduğunu söyledi. Halîfe bunun yerine getirileceğini bildirince Ebû Dulâme, köpeğin yanında üzerinde ava çıkacağı bir hayvanın da verilmesini talep etti. Seffâh bu arzusunun da yerine getirileceği taahhüdünde bulundu. Ebû Dulâme, bu defa kendisine bir köle tahsis edilmesini istedi. Kölenin verileceği söylendiğinde Ebû Dulâme'nin, "Efendimiz, artık bu köpek ve binitle gerçekleştirdiğim avı pişirecek bir cariye bağışlayınız" dediği duyuldu. Halîfe ona cariye sözü verince "Efendimiz bunların barınacakları bir de mesken lâzımdır" ifadesiyle ev talebinde bulundu. Seffâh, kendisine bunun da verileceğini söyledi. Ebû Dulâme, devamla "Efendimiz, bir köyümüz olmazsa bu ailenin geçimini nereden karşılarız?" dediğinde, bu defa Ebu'l Abbâs ona yüz dekar dikili, yüz dekar ekime müsait bir arazi verilmesini emretti. Ebû Dulâme yine "Efendimiz, ben de size Esedoğulları vadilerinden beş yüz bin dekar vereyim". Halîfe bu latifeye gülerek, "Öyle ise arazinin tamamı dikili olsun" diyerek vadini tashih etti.
Sayfa 59
·
18 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.