Ya fazla geliyor ya da az; ya içerde, ufuklarımız son derece küçülmüş olarak yaşıyoruz ya da uzamın uçsuz bucaksızlığı içinde kendimizi yalnız hissediyoruz. Ben kendimi bir bıçağın sivri ucuna avucumu dayayıp dengelenmiş olarak yaşarmış, kuramsal olarak Gelecekteki Bir Kitabın Önsözü adını vermek istediğim bir şeyi yazarmış gibi hissediyorum. Zamanın yaratıma oranı hep böyle görünmüş olsa gerek, her bir yapıtın insanın ilerde varacağı, mantıksal sonucu da ölüm olan bir evrenin öndeyişi olabilmesi için belli bir evrede bir insanın bir noktaya toplanmış enerjinin eksiksizliğinin ifadesi olan bir oran.