En ufak etkenden etkilenen hassas varlıklar olarak, baharın askıda kalıp kıştan yaza hemencecik geçtiğimiz şu günlerde "sen bana geç geldin, ben sana erken" nağmesi kulaklarımızda çınlarken, melankolik, depresif ve oldukça gergin ruh hallerine bürünmemiz, hep bu kararsız havaların mahvedişinden oluyor sanki.
Sonra, her konuda kendini ön plana atma isteği...Bu da havalardan. Kışın kilitlenip açılmayan çenelerin çözülmesidir en büyük sebebi tabi.
Aynı ameliyatı olan iki kişinin "benimki daha zor geçti " ya da bel fıtığı olan iki kişinin " benim bacağım daha çok çekiyor" polemiği örnek sadece. Zaten herkesin acısı en büyük, herkesin yaşadığı devlerin aşkı...Öyle ki dev gibi aşık olanlar dev gibi nefret ediyor bir anda.
Hadi canım sende...
Aşk ı ağza usturuplu alalım diyerekten gelelim Ferdâ-yı Garam a:
Ferdâ-yı Garam, Mehmet Rauf un psikolojik aşk romanı...Aşkın -e hâli, -de hâli, -den hâli , her hâli mevcut bu kısacık kitapta.
Bilindiği üzere mahcubiyet, kıskançlık, ulaşamadığını yaşamak da aşkın hallerinden.
Tahsili için amcasının evinde kalan Macid'in didişerek geçirdikleri çocukluk döneminde nefret ettiği amca kızı Sermed'e sonrasında aşık olduğunu farketmesi, uzaktan akraba Nevber'in de Macid'e aşık olması, Nevber ve Macid'in aynı ortamda bulunduklarında Sermed'in yaşadığı kıskançlıklar, Sermed'in
"Ancak severken ölürsek yarının baskısından kurtulabiliriz..."
diyerek , kavuşulduğunda aşkın yarınından şüpheye düşüp, Macid'in bu fikri onaylaması ve kavuşur kavuşmaz intihar ederek ebediyyen mesut olmaları anlatılıyor kitapta.
Zaten kitap bu kadar. Gerisi tasvir, teferruat...
Kitabın son sayfalarında halk edebiyatından seçme şiirlerin bulunmasını zihni dinlendirmek olarak yorumladım kendimce.
Okuyun, okutun...
