Masumiyet’i seyrederken, siz de kendinizi o otel lobisinde bir koltukta yoksulluğun kekre kokulu, şefkatli kucağına yığılmış buluyorsunuz. O an bütün okulların, kurumların dışında kalmışlar, oy vermeyenler, sayımlarda sayılmayanlar, karanlık otel odalarının sakini mülksüzler, dükkanların vitrinleri önünde ezilenler, birbirlerine sarılırken gözleri dolanlar, yenilmek için dövüşenler, kendini sakınmayı bilmeyenler, kaderlerinin çizgisini acılı şarkılardan takip edenler, boyunlarında ipleri, avuçlarında jiletleriyle gezenler, dünyaya hiçbir yatırımı olmayanlardan biri oluveriyorsunuz. Ve alnınızda masumiyetin solgun yıldızı ışıyor.
Sayfa 39Kitabı yarım bıraktı
··
133 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.