Nazım'ın şairliğini ve oyun yazarlığını takdir etsem de, diğer alanlarda başarılı olduğunu söyleyemeyeceğim. özellikle bu romanı başarılı değil. tam metinli Yeşil Elmalar romanı, uzunca bir süre polisiye olarak ilerliyor. kişi analizleri, kişi-olay tasvirleri bakımından zayıf. yazar bu romanı, bu şekilde yazmayı tercih etmiş diyebiliriz. sonraki eksik metinli Yaşamak Hakkı'nda daha fazla analiz ve tasvir görüyoruz çünkü. Yeşil Elmalar'ın bir diğer özelliği de kurgusal olması. yerli kabiledeki beyaz ve ilkellerin birbirleriyle olan yönetim/tahakküm ilişkisinde kullandığı metaforları örnek verebiliriz. ki bunların, doğru işlenmediğini düşünüyorum. romanı zayıflatan faktörlerden biri. bahsettiği dönem 19yy'ın son yılları. romanda bir yerde tam olarak hangi dönem olduğunu söylüyor. burada da bir parantez açalım. olayın hangi dönemde geçtiği bilgisi de bence geç verilmiş. tasvir olmaması, kurgunun polisiye işlemesi bende açıkçası daha yakın bir zamanda geçtiği izlenimi bırakmıştı. cumhuriyet yıllarında mesela. aslında osmanlının son döneminde geçiyor. bu da bence kitabın sorunlarından biri. bu dönemde ise güney amerika sömürgelerinin beyazlarla ilişkisinin bu şekilde işlemediğini biliyoruz. yani doğal ot böcüklerden viagra ilacı yapıp yerli halkı kandırınca seni dünyanın en güçlü kabile lideri zannetmeleri falan. yada kötü kokulu parfüm sıkıp timsahı kaçırtınca, sana kabile reisi diye tapınmaları... bunlara kim inanır? sonraki eksik metinli roman da, başlangıcından belli ki, benzer sorunları taşıyor, taşıyacak. insan, nazi subaylarının gölgesinden korkup bir gecede karısına posta koyar mı? yada hikayesi anlatılması gereken insanlar bunlar mıdır? ortalamanın altında kalmış bir roman. doğruya doğru.

Yeşil ElmalarNazım Hikmet Ran · Yapı Kredi Yayınları · 2021593 okunma

·

29 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Karakedi