O, "bir resim binlerce kelimeden daha değerlidir" ekolündeydi; nitekim not defterlerindeki çizimleri gören hiç kimse aksini iddia edemedi. Leonardo için her şeyin anahtarı saper vedere yani "görmeyi bilmek" yaklaşımıydı. Bir tür kamera olmak istiyor, bunu "bir ayna olmak" şeklinde tarif ediyordu. Çizimleri her zaman net ve dramatikti. Gözlem yapıyor, kaydediyordu.