Bazı incelemelerde Necip Fazıl için sade dilli demişler ben katılmıyorum bu fikre. Daha önce O ve Ben kitabını okumuştum o kitapta da yabancı kelimelerin çokluğundan boğulmuştum. Şu sıralar Çöle İnen Nur kitabını okuyorum o da sade değil. Neyse, hikayelerim kitabının da başlarında biraz boğuldum ama sonrasında alıştım galiba, her paragrafta bir iki tane yabancı kelime okumaya. Kitap hikaye kitabı olunca başlarda pek odaklanarak okumadım ve kısa sürede odaklanmadan okunması mümkün olmayan bir kitapla birlikte olduğumu anladım. İlk hikayelerde keyif almadım ama okudukça kitabı daha çok sevdim. Bazı hikayelerde ele alınan toplumsal problemlerin günümüzde artarak devam ettiğini düşünüyorum. İşin daha da acı tarafı sadece giyim kuşam davası gibi görünen bu problemlerin toplumsal bir çözülmenin yansıması olduğunun farkına varılmaması. Kendimizin giymediği kıyafetleri çocuklarımız nasıl giyiyor, kendimizin konuşmadıklarını çocuklarımız nasıl konuşuyor, kendi yapmadıklarımızı çocuklarımız nasıl yapıyor vs. Yazar uzun yıllar önce bunlara dikkat çekmiş ince ve anlaşılır bir üslupla. En hoşuma giden hikaye kumarbaz serisi oldu. Hikayeleri genel itibariyle sevdim.

HikayelerimNecip Fazıl Kısakürek · Büyük Doğu Yayınları · 20121,924 okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Alper Yıldırım