"Yalnızlığımla barışmam zor oldu ama katillere inat yalnızım ve hiç de şikayetçi değilim. Şikayetim sevgisizlik." (Syf:113)
diyor. Ve her zaman bu sevgiyi bulduğunu sanırken tekrar yalnız kalıyor eroinle baş başa.
Ailelerin idealleri doğrultusunda yetiştirilen, çocukluğunu yaşayamayan bir genç kızın gözler önünde kayıp giden hayatı...
Ama bu kez bu hayatın senaristi ve başrol oyuncusu...
"Hayal kurmak, çamaşır suyu içmek kadar zor!
Yazacak bir şeyim de kalmadığına göre... Evet, artık bitti, perde!" (Syf:142) diyerek 28 yaşında bu yaşama veda ediyor.
Okumadan kesinlikle hayal edemeyeceğiniz acıklı bir yaşam öyküsü ve anlam arayışı.