çocukken o kadar farklı yaşanıyordu ki oruç ... bir çocuk için ilk oruç meraktan .... daha sonraki oruç ise iftar ve sahur heyecanı .. zevk veren bu iki zaman yaklaşınca iftarı beklemek ve sahura kaldırılmak ... kaldırılmak diyorum zira iftarı bir çok çocuk yapar .... sahur bazılarına nasip olmuyor. ortada bir engel var hatta iki engel var baba ve anne ....ama ablayı kaldırırlar ... çocuk sahur vakti bazan tevafuken tabak çanak ve kaşık sesleri le kalkar bu kez ''demek beni kaldırmıyorlar'' deyip arabeske bağlar, kırılır darılır belki ilk defa kalp kırıklığını o defa hisseder üzülür ... en çok annesine kızar ''neden kaldırmıyor ki neymiş ''yaşı küçükmüş'' neymiş ''çok zayıfmış dayanamazmış'' .... annesinin ona kastının olduğunu düşünür halbuki anne Allahın ona bağşettiği kimsede olmayan merhamet ve şefkati ile çocuğunun halini bilir ve tanır... orucu değil açlığı ona yüklenilen manayı maneviyatı ruhu değil, ertesi güne varılacak olan bayramı, tertemiz elbiseyi gıcır ayakkabı sever. Uçsuz bucaksız bir renk cümbüşü yüce bir ahenk bulunmaz bir şevk ve zevk ..... idrak ve bilinç bir müslümanın O ruhaniyete koyduğu anlamla değer paha kazanır . maddeden manaya uçuşu dokunuştan nura geçiştir oruç ... hani üstad orucu horoz ibiği ve hindiye benzetiyor ya ben de balık tutacağımı düşünürdüm halbuki buralarda balık kütürü yok deniz ve göl de yok karasal takılıyoruz... mümin için açlık değil . mümin için top atışını beklemek sofradan nefsini köreltmek değil .... oruç farklı bir aleme geçiş zamanın arkasına kaçıştır ... sezai karakoç dile aktarmış.. adeta hislerimize tercüman olmuş... etkinliği yapan https://1000kitap.com/incierdem e teşekkür eder nice hayırlı ramazanlar görmesi temennisiyle saygılar sunarım...

Samanyolunda ZiyafetSezai Karakoç · Diriliş Yayınları · 20233,306 okunma

··

67 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

mukavvadan adam