11 ile 118 arasında bir numara söyleyin bana... Lakin ilk 5 kişinin şansına paylaşacağım. Bekliyorum...
··
18 görüntüleme
Bu 73 için :
Her rengin bir anlamı bir de görüntüsü var,
Her anlamın bir rengi, düşünlerde süsü var.
Üstüne ha üstüne gitsem rengin, anlamın...
Üşüyen kavramların bende bir örtüsü var... (sayfa 73)
(Özdemir Asaf)
Bu 23 için:
Sana bakmaktan
Onu göremiyorum.
Bilmiyorum bunda ne var.
Bunu ben anlamam,
Bir o var,
O anlar. (sayfa 23)
(Özdemir Asaf)
Bu 84 için:
Benim düşlerimin içinde
O uyuyordu, duyuyordum.
Ben bir uykusunda onun,
Bir düş'ünde bulundum..
Uyuyordu, duyuyordu,
Avundum.
Benim düşlerimin içinde
O uyumuyordu, biliyordum.
Ben ne bir uykusunda onun,
Ne de bir düş'ünde bulundum.
Bulunsaydım,
Vururdum. (sayfa 84)
(Özdemir Asaf)
Bu 41 için:
Yüreğimdeki aklımda
Hep aklımda, hep aklımda..
Akıl kesildi yüreğim,
Yürek kesildi aklım da. (sayfa 41)
(Özdemir Asaf)
En güzelleri kitapta kalanlar :) Paylaşım burada bitti... İyi geceler...
Bu 13 için :
Zamanın, ateşin ve ölümün
Boyası beyaz.
Aşkın, yalanın, kinin rengini
Kırmızı yaz.
Düşlerin, Sevi'nin ve saygının giysilerini
Maviye boya.
Yoksulluğun, umutsuzluğun ve ayrılık gömleğini
Kara çiz. (sayfa 13)
(Özdemir Asaf)
Bu 17 için :
Türkiye'de İstanbul ne ise,
İstanbul'da gece ne ise,
Gecede yürümek ne ise,
Yürürken düşünmek ne ise,
Seni unutmamacasına düşünmek ne ise,
Seni sevmek ne ise,
Saklayayım, yok söyleyeyim derken
Bİrden aşka düşmek ne ise.
Her neyse.. (sayfa 17)
(Özdemir Asaf)
21 için :
Biri vardı, o ilk ağlamayı bulup
Herkesi güldüren.
Sonra da bunu unutup
Ağlarcasına gülen. (sayfa 21)
(Özdemir Asaf)
98 için :
Sevinci kapıştılar taşımayı bilmeden,
Şimdi bilen yok, nerede oturuyor.
Köyün delisi Hüzün, yalnız kaldı yollarda
Adam-adam sınayor, arayor yoldaşını..
Kıskandıran özlemi, yüzünden okunuyor.
Görünüp siliniyor o gündenberi
Sevinç bir an gözlerde, dudaklarda,
Yerini sevgilisi Hüzün'e bırakıyor..
Sevin'se uzaklarda, hep uzaklarda,
Şöyle bir görünüyor, hemencecik uçuyor.
İşte o günden beri gözlerde, dudaklarda
Hüzün, aramaktadır yitik yavuklusunu,
O günden beri Sevinç yerinde durmaz
Ve kişiliğini ararken uzaklarda
O günden beri kimliksiz hüzün olmaz. (sayfa 98 / yazım hatası yoktur)
(Özdemir Asaf)
20 için:
Açılmış bir gül kadar bütündür solmuş bir gül.
Dalından başlayan bahçeleri düşündürür.
Soğumuş özlemlerin uzak kutularından
Kucaklar bir kadını, bir anıya öptürür.
Yalnızlığının yorgun ılık uykularından
Alır onu tomurcuk günlerine götürür. (sayfa 20)
(Özdemir Asaf)
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.