Ön yargıyla aldığım bir kitaptı. Kült bir çocuk romanı olduğunu düşünmüştüm. Kitabı okudukça bu yargılarımda yavaş yavaş azalma oldu. Yazar çocukları o kadar iyi elçi olarak kullanmıştı ki çocuklar üzerinden, tarihten veya günümüzdeki önemli şahsiyetler kafamda canlandı. Özellikle Domuzcuk karakterini Celal Şengör'e benzettiğimi söylemem gerek. Simon Karakterine de saygılarımı sunmak isterim. İyi okumalar!
