Maalesef yarım kalmış olan bu kitap için o kadar fazla olumlu sözler yazılır ki, eğer bunları yazmaya kalksam sayfalar dolusu yer kaplar. Böyle bir kitabın Dostoyevski'nin tutuklanması nedeniyle yarım kalmasının Dünya Edebiyatı için gerçekten büyük bir kayıp olduğu düşüncesindeyim. Eğer yazar tutuklanmayıp kitabını bitirebilmiş olsaydı kesinlikle en önemli eserlerinden biri olacağı kesindi. Belki de en iyisi olacaktı.
Yazar on yıllık mahkumiyet ve sürgünlük döneminden sonra nedense kitabı tamamlamak istememiş ve öyle kalmasını uygun görmüştür. Bence de doğru olanı yapmıştır. Çünkü bir insanın hayatında on yıllık bir dönem ruhunda büyük değişiklikler meydana getirir. Hele hele bu dönem gerçekten zorlu bir mahkumiyet dönemi ise bu değişiklikler kat kat fazla düzeyde olur. Eğer yazar bu dönemde kitabını tamamlamaya kalksa , devamı çok farklı olur ve kitabın başıyla devamı ve sonu arasında uyumsuzluklar olurdu diye düşünüyorum.
Kitaba gelince ; şu ana kadar okuduğum Dostoyevski kitapları arasında en akıcı ve en sürükleyici olanıydı diye söylesem doğru bir cümle olur. Gerçekten müthiş bir sürükleyicilik hakim kitapta. Hatta bıçak gibi birden bire kesilen son sayfaya kadar bile bu sürükleyicilik son sürat devam etmektedir.
Belliki çok uzun bir roman olarak planlanan bu kitabın konusu ise Netoçka isimli bir kızın hayatının anlatılmasıdır. Netoçka'nın çocukluk, büyüme ve genç kızlık dönemlerine kadar anlatılmış ve orada maalesef kesilmek zorunda kalınmıştır. Devamı yazılabilse kaç sayfa olurdu bilemem ama çok uzun olacağı kesindir. Çünkü konunun ilerleyişi onu göstermektedir.
Kitapta işlenen ana tema ise bana göre sevgidir. Daha doğrusu Netoçka'nın yaşama dönemlerine ve yaşadıklarına göre verdiği kişilerle değişen saf ve masum sevgisi. Netoçka 'nın bu dönemlerdeki ruhsal analizi ise muhteşem bir şekilde yapılarak okuyucuya yansıtılmaktadır.
Her ne kadar yarım kalmış olsa da büyük beğeniyle okuduğum ve Dostoyevski'nin en iyi kitaplarından biri olarak gördüğüm bu kitabın mutlaka okunmasını tavsiye ediyorum.
