Bilenler bilir, yabancı dille eğitim veren kurumlarda genelde bir seviyede “American Short Stories”, “Modern Short Stories” tarzı kitaplar okutulur. Öyküler -ingilizcesiyle “Short Story”ler- aslında Amerikan edebiyatının ve dolayısıyla bir dönem dünya edebiyatının belkemiğini oluşturmuşlardır. Rip Van Winkle, 39 Basamak ya da Walter Mitty hep o yıllardan aklımda kalan hikayeler. Tabii bir dönem diyorum, son yıllarda böyle öykü derlemelerini bulmak fazla mümkün olmuyor. Yeni basımlarda bile 1800 ile 1900’lü yılların başlarındaki öykücülerin o bildik klasiklerini okuyabiliyoruz genelde. Öykücülük eskide kalmış başka bir mücevher sanki.
Peki üstünde koskoca kırmızı fontlarla Neil Gaiman yazan bu kitap bu derleme öykü olayının neresinde? Topladığı bu, bazıları ülkemizde de çok iyi bilinen, güruhla ne yapmaya çalışmış bu edebiyatın mega starı? Para kazanmak mı tek amaç?
Bilemeyiz elbette:) Kendisi öyle demiyor tabii, bilinen bir derlemeci ve öykü yazarı olan Al Sarrantonio ile birlikte yıllardır özlemini duydukları bir şeylere girişmişler önsözünde belirttiklerine bakılırsa; iyi yazılmış merak uyandıran öyküler okumak ve okutmak. Bunun için tanıdıkları yazarlara haber salmışlar ve okuyucuya “Peki, sonra ne olmuş?” sorusunu sordurabilecek öyküleri beklediklerini söylemişler. BU meydan okumayı kabul eden roman/öykü yazarları zaten kitabın künyesinde mevcut. Aralarında Chuck Plahniuk, Peter Straub, Joyce Carol Oates, Jodi Picaoult, Michael Moorcock ve tabii Neil Gaiman’ın da bulunduğu 27 yazar künyede yazdığı gibi “Bize daha önce bin kez gördüğümüz bir şeyi sanki ilk kez görüyormuşuz gibi sunacak o büyülü̈ ışığa sahip öykülerini” bize sunuyor. Sunuyor da ne oluyor, geçekten soruyor muyuz Neil Gaiman’ın istediği gibi o kritik soruyu?
Kendi adıma konuşursam kitabı okurken bir kere bile sıkılmadım. Öykülerin hemen hepsi insanı bir yerinden yakalamayı başarıyor. Fantastik hikayeler var, korku hikayeleri, polisiye hikayeler, sürrealist hikayeler, durum hikayeleri, kadın hikayeleri, ironik hikayeler. Uzun hikayeler var, kısa hikayeler var, umut veren hikayeler var, umutsuzluğa sevk eden hikayeler var. Merak var ama hepsinde. İki üç hikaye dışında hiçbiri hayal kırıklığına uğratmadı beni açıkçası.
Tüm hikayelere girip girmemek konusunda kararsız kaldım, ama zaten bu kitabı alan olursa – hala satılıyorsa eğer- tüm öyküleri okuyacağını düşünüyorum, bu yeni masallardaki (Kitabın orijinal ismine gönderme:) Yine de Kan (Roddy Doyle ), Fosil Suretler (Joyce Carol Oates) , Siyah Dağlarda Bir Mağaradır Hakikat (Neil Gaiman), Yıldızlar Kayıyor (Michael Marshall Smith), Juvenal Nyx (Walter Mosley), Ağırlıklar ve Ölçüler (Jodi Picaoult), Yakala ve Bırak (Lawrence Block), Geçmiş Başlasın Atık (Jonathan Carroll), Terapist (Jeffery Deaver), Paralel Çizgiler (Tim Powers), Burun Tarikatı (Al Sarrantonio), Merdivencinin Oğlu (Joe Hill) bence öne çıkanlardan.
Çoğunu söylemişim zaten, umarım okumak isteyenler kitabın baskısını bulabilir. Hikayeyle kalın.
