Evet dert sahibi olmalı insan, Davasını dert edinmeli İnandıklarının bilincinde olmalı ya da bilincli inanmalı Ve doğrulardan hiçbir şekilde taviz vermemeli —— Kitapta bir zamanlar dava aşkıyla yanıp tutuşan adamların t a h a m m ü l ü seçip davalarından adım adım uzaklaşmalarına şahit oluyoruz. İnandıkları şeylerden taviz veren, yapmam dediklerini yapmaya başlayan ve doğru yoldan savrulan insanlar.. Beni baya etkiledi ve düşündürdü. O vakit hep dua edelim; Allah ömrümüzün sonunu en hayırlı zamanımız kılsın çünkü hiçbir şeyin garantisi yok azizim . a l ı n t ı l a r . Kendime bir dünya kurmaya çalışıyorum. Biliyorum aranızda yerim yok. Nolur beni kendi halime bırakın. . Dışımda ne arıyorlar; içime dogru sucluyum ben. . Durduğumuz noktada inançlarımızın eskidiğini, yabancılaştığını hiç tecrübe etmediniz mi? En acı kayıp budur: Gerilemiş ruhların mütemadiyen tavizler vererek hayatla, zaruretle uğraşmaları. . Bir kere taviz verildi mi, asla çiğnenmemesi gereken unsurlar bir kere gözden çıkarıldı mı, kalbin aynası bir yerinden çizildi mi, keferati büyük oluyor. . Bizim hareketimiz, mesuliyet hateketidir: Davamız hayata uymak değil, hayatımızı Hakk'a uydurmaktır. . Irmak bir başlangıç. Bir düş. Ama bir yol ve bir yoldaş. Ne tabiat parçası, ne çiftlik hayali. Ne kaçıp gitmek, ne ekip biçmek. Sefer de içimde, tahammül de..

Ya Tahammül Ya SeferMustafa Kutlu · Dergâh Yayınları · 201313,1bin okunma

·

4 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

No name