456 syf.
·
Puan vermedi
·
Beğendi
Evimize ilk renkli televizyon girdiğinde henüz 6 yaşındaydım. Siyah beyaz televizyondan renkli televizyona geçiş evde büyük bir heyecan seline neden olmuştu. Nasıl kurulacak? Hangi sehpanın üzerine konulacak? Hepsi en ince detayına kadar düşünülüp, ayarlanmıştı.
O dönemler sadece TRT1 vardı bir yıl sonra da TRT2 yayın hayatına başladı. Annemler dışarı çıkıp oynamamıza izin vermedikleri için televizyon ablam ve benim için en büyük eğlence aracıydı diyebilirim. Her ne kadar Beraber ve Solo Şarkılar gibi bize göre gereksiz can sıkıcı programlar olsa da biz yine de hiçbir yayını kaçırmamaya özen gösteriyorduk. Çok fazla seçme hakkına sahip olamadığımız için de bize sunulanla yetiniyorduk. Birkaç sene sonra özel kanalların açılması ile nihayet daha fazla seçim hakkına sahip olabilmiştik.
Yine o dönemlerde Almanya'da yaşayan komşularımızın bize bol bol Hint filmi kasetleri hediye etmesi ile babam eve video da almıştı. Ne bitmez Hint filmleriydi, en az üç buçuk dört saat televizyonun önünden ayrılamıyorduk.
Okula gittiğim dönemlerde ise beyaz yakalı siyah önlükler giyiniyorduk. Çoraplarımız ve mendillerimiz beyaz olmak zorundaydı. Saçlarımızı örmezsek ya eve geri gönderilir ya da herkesin önünde azarlanırdık. Teneffüslerde kızlar arasında en sevdiğimiz oyun lastik atlamaydı. Babamdan aldığımız harçlıklarla da okul kantininden simit ve siyah gazoz alırdık. Onların verdiği lezzeti şimdi hiçbir şey veremiyor nedense. Ben beşinci sınıftayken kardeşim birinci sınıfa başlamıştı o parasını son ana kadar harcamadığı için okul çıkışı ona 25 TL'lık bana 75 TL'lık dondurma alıp onun harçlığını da bitirmenin rahatlığıyla eve dönerdik. :D Ne yani ben büyük ablayım, payıma daha fazla dondurma düşmüş çok mu?
Ayfer Tunç 'un okuduğum ikinci kitabı "Bir Maniniz Yoksa Annemler Size Gelecek" her ne kadar 70'li 80'li yılları anlatıyorsa da beni kendi çocukluğuma, 80 sonu 90'lı yıllara götürdü. Sizin de çocukluğunuz o dönemlere denk gelmişse kendinizden de bir çok şey bulacağınız bu kitabı okurken eminim büyük keyif alacaksınız.
Ayfer Tunç okuma etkinliği düzenleyerek beni bu eserle buluşturan
https://1000kitap.com/Nephrenka ve 
Cem Єren'e burdan teşekkürlerimi iletiyorum.
··
194 görüntüleme
Bizim çocukluğumuz çok güzeldi. Giydiğimiz siyah önlükler hemen kirlenirdi. Annemin çok dayağını yedim o yüzden. Siyah önlük mü olur hiç. Hele o yediğimiz radyasyonlu fındıklar yok mu? Poşet poşet yerdik. Pazar akşamları sobanın üstünde ısınan güğümün suyuyla yıkanırdık. Şimdiki çocuklara sorsan "sarı kola" nedir diye bilmezler. :) Daha neler neler.
Ellerine sağlık Sezen, beni 90lara götürdün.
Sen anlattıkça o dönemlere ait anılar daha bir canlandı gözümde. Hakikaten çocukluğumuzu en güzel dönemde geçirmişiz. Sarı gazoz tercihim olmasa bile siyah gazoz kalmayınca onu da içerdim. :)
Teşekkür ederim güzel yorumun için. :)
Trt de sadece bir gün cumartesi akşamları Türk sineması olurdu. Herkeste televizyon olmadığı için amcamlara film izlemeye gitmiştim. Amcam kapıyı tuttu, Fenerbahçe'li olmazsan giremezsin dedi. Filmi kaçırmamak için tamam Fenerbahçeliyim dedim. Neyseki sonradan takım tutmayı bıraktım. Yoksa bir Kemal Sunal yüzünden başımıza gelmeyen kalmayacaktı :))
Hiç sormayın. :)
Babam Beşiktaş dedem Fener'li. Tarafsız olayım diye Galatasaray'lı olayım dedim, babam harçlığımı kesmek ile tehdit edince çocukluğumu Beşiktaş 'lı olarak geçirdim. :))
Şimdilerde hiçbir takımı tutmuyorum zaten. Yine de güzel günlerdi vesselam.
2 sonraki yanıtı göster
Sen anlat ben dinlerim modunda okudum, çok keyifliydi. Kitap da öyle. Kalemine saglik canım. :))
Bu arada neler hatırladım neler..:)Haftalık harçlığı salı gününden biten ben ve en büyük destekçim 
Leylm .😄😄
Vay be, ne günlerdi diyor insan..
2 önceki yanıtı göster
Senin de kurtarıcın Leylim'di desene. 😄
Kardeşim hâlâ o dondurmanın hesabını bana soruyor. Ben de unutmuşa yatıyorum. 😜
Çok teşekkür ederim güzel yorumun için canım. :))💞
5 sonraki yanıtı göster
Bu yorum görüntülenemiyor
Geriye dönüp baktığımızda neler yaşamışız :) Anılar, Sevinçler, Üzüntüler... keşke senin kadar güzel ablam olsaydı da dondurma alma şansım olsaydı. :) Ailenin tek evladı olarak büyümekte çok güzeldi tabi. :)) İtiraf ediyorun dondurmalarım aile fertlerinden bile fazlaydı. 😎 böyle güzel bir ablamın düzenlediğimiz etkinliğe katılmasından çok mutlu oldum. Teşekkür ederiz Ablacım 🌹🌼
Çok çok teşekkür ederim Cem. 😇Zaten sen benim öz kardeşim olsan ancak bu kadar sevebilirdim. 😊🍀
Ailenin tek ferdi olarak dondurmaları rahat rahat yiyebildin demek ki. :)) Afiyet, şeker bal olsun. 😊
1 sonraki yanıtı göster
Ellerine sağlık Sezen... Ne güzel bir inceleme, maziye yolculuk. Okuldaki disiplinden bahsetmişsin. O zaman da lili vardı işte :))) okulda renkli ceket giyen tek kişi. Ben onur kolu başkanıyım . Arama yapılmadan önce bile muhakkak haberim olurdu. Bu durumda Liliyi tanısam bir türlü tanımasam bir türlü. Ama azarlamazdı çünkü kompozisyon, şiirde okulu temsil ediyordu ;))
Renkli ceket mi? 😄😄
Liliyar sen benden de fenaymışsın okulda. 😜
Ne şanslıymış ki senin gibi güzel bir arkadaşa sahipmiş. 😇 O zamanlardan da kalbinizi güzel yazılarıyla kazanmayı başarabilmiş demek ki. :)
Teşekkür ederim güzel yorumun için Leylim. 💞
5 sonraki yanıtı göster
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.