Peki eğer ruh cisimden, maddeden tamamen farklı, hatta ona zıt bir şeyse, maddede veya bedende bulunuşunu ruh için bir kötülük veya "düşüş" olarak kabul etmemiz gerekmez mi?
"Belki ölüm bizi amaca dosdoğru götüren yoldur. Çünkü araştırmalarımızda ten akıl ile beraber oldukça, ruhumuz böyle bir kötü şeye bulaşmış olarak kaldıkça, isteğimizin amacı olan hakikati hiçbir zaman elde edemeyeceğiz" (66 b) ... "Gerçek bilgeliği ancak ölümden sonra elde etmek mümkündür" (66 e) vb.
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.