Ruh ile ölüm arasındaki ilişki, ölümün ruhsal varlıktan arınma süreci olarak sıklıkla tanımlanır. Ruhsal arınma süreci, İbn Arabi'nin tasavvuf düşüncesinde beden, şehir; ruh ise şehrin valisi olarak konumlandırılır. Ruh sahip olduğu ihtiyaçlarını temin eder, faydalarını gözetir. Ölüm, bu valinin görevden azli anlamına gelir; o azledildiğinde önceki yetki
ve sınırlardan kurtulmuştur; ama mutlak varlıkla ilgisi devam etmektedir. O halde ölüm, özel bir tarzda özel geçiş sürecidir.