Yaşamın amacını belirleyen şey yalnızca haz ilkesinin programıdır. Bu ilke en başından beri ruhsal aygıtın işleyişine hâkimdir. İlkeni hedefe uygunluğu şüphe götürmez, ancak programı bütün dünya ile, hatta makrokozmos ile olduğu kadar mikrokozmos ile de çatışma içindedir. Uygulanması mümkün değildir. Evrenin bütün oluşumları ona karşı çıkar; insanın "mutlu" olması gibi bir niyet yaradılış planında yer alamaz diyesimiz gelir. Dar anlamda mutluluk dediğimiz şey, iyice birikmiş gereksinmelerimizin daha çok ani bir tatmini olup doğası gereği yalnızca kısa dönemli bir görüngü olarak mümkündür.
Haz ilkesinin özlemini duyduğu durumlardan birinin sürekli hale gelmesi yalnızca gevşek bir hoşlanma duygusu verir. Yapımız icabı yalnızca karşıtlıklardan yoğun bir zevk alırız. Sürekli durumlardan aldığımız zevk ise pek azdır. Hatta Goethe
"Bir dizi güzel gün kadar çekilmez şey yoktur" uyarısında bulunur.
·
7 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.