Sadık Hidayet gerçekten çok kaliteli, derin ve iyi bir kaleme sahip bir yazar bunun yanında İran Edebiyatı ve Doğu hakkında da yeterince fikir oluşturuyor. Doğudaki gelenek ve göreneklerin bazen ne kadar korkutucu, yıpratıcı ve ürkütücü olduğunu açıkça gösteriyor. İncelemeye bir alıntıyla son vermek istiyorum. “Sütkardeşi olmama rağmen, ailenin şerefini kurtarmak için, onunla evlenmem gerekiyordu. Çünkü kız, bakire değildi artık; ben bilmiyordum, ben nerden bilebilirdim? Yalnız, ima etmişlerdi bana. Gerdek gecemizde yalnız kaldığımız zaman yalvardım yakardım, razı olmadı, inat etti, soyunmadı, "Aybaşılıyım!" dedi, beni yaklaştırmadı yanına, lambayı söndürdü, odanın öbür köşesine gitti, yattı uyudu. Söğüt yaprağı gibi titriyordu, hani sanki kendisini bir canavarla birlikte bir hücreye kapamışlardı. Kimse inanmaz, zaten inanılır gibi değil. Hiç değilse dudaklarından öpsem; ona bile bırakmadı. İkinci gece, ilk geceki gibi, aynı yerde kuru toprakta yattım. Ertesi geceler de öyle, elimden bir şey gelmedi. Hâsılı, uzun süre, odanın bir ucunda kuru toprakta uyudum. Kim inanır? İki ay, hayır, iki ay dört gün, onun uzağında hep yerde uyudum, ona yaklaşmaya cesaret edemeden. Kızlık çarşafı işini güvercin kanıyla önceden ayarlamıştı.Beni daha da maskara edebilmek için, belki de kendisinin ilk sevişme gecesinden sakladığı çarşaftı bu. Herkes kutlamıştı beni, göz kırpmışlardı bana, her halde şöyle dediler içlerinden: "Delikanlı kaleye girdi dün gece!" ve ben sineye çektim, şapşallığıma gülerlerdi. Günün birinde hepsini yazmaya ant içtim”

Kör BaykuşSadık Hidayet · Yapı Kredi Yayınları · 202328,2bin okunma

·

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

jesus