Karamsarlık hep kötü bilinir, keyfi yerinde insanın içi burkulur kapılınca bu karamsarlığa. Bazı karamsarlıklar da aslında iyidir, insana vicdan kazandırır. Büyük üzüntülerin insanı güçlendirdiği gibi ya da umuda bağlanmayı sevdirdiği gibi. Kazım Koyuncu da bize bunları öğretti, öğretmeye devam ediyor.. Sevdiğin insanı kaybedince mutlu anıları kalır da onlara sarılırsın, işte öyle bu satırlara sarılası geliyor insanın. Dinlediğim müzikleri, gitarının sesleri, hep umutlu sözleri, mutsuzlukla, yalnızlıkla geçtiği dalgaları yine hatırladım. Sanatın, müziğin, bakışaçısının, sorgulamanın, iyiliğin, en çok da özgürce konuşabilmenin sembolüydü benim için onun şarkıları.. Şiirlere tutunan bir yürek ne kadar adaletsiz olabilir, ne kadar kötü olabilir.. Hep iyi hatırlanacak, Karadeniz'de iyi devrimci, Ege'de gitarına aşık insan, Akdeniz'de iyilik meleği, ve saymakla bitmeyecek hayran kitlesi ile her zaman yüreklere dokunan müziklerinle aramızda olacaksın güzel insan..

KafkaOkur - Sayı 40 (Haziran 2019)KafkaOkur Dergisi · KafkaOkur · 2019341 okunma

·

32 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.