Odaklanmış bir şekilde kitap okuyorum. Sözgelimi su içmeye kalkıyorum, mutfağa gidene kadar on saniyede ne düşünüyorsam, oturup suyu içerken her nereye bakıyorsam, odaya dönene kadar neler geçiyorsa aklımdan, tekrar okumaya başladığımda bir şeyler eksilmiş oluyor. Kitabı daha yavaş okuyorum, idrakım ağırlaşıyor; kitabı açık bir şekilde ters çevirip bırakıyorum yanıma.
Tavana bakıyorum. Tavan, mutluyken nasıl seyirlik görünüyorsa gözüme, bu anlarda o kadar ağır çöküyor üstüme.