Zweig'in belki en beğendiğim ve bir solukta okuduğum kitaplarından birisi. Baştan sona sıkılmadan okuyabileceğiniz bir eser. Bilindiği gibi yazarın yaşadığı dönemin şartları altında muhtemelen o psikolojiyle yazılmış, bir satranç oyunu üzerinden kurgulansa da asıl nokta sadece Nazi kamplarında bildiğimiz vahşetin ötesinde bir de insanları 'hiçlik' duygusuyla bitirmeye çalışan, dış dünyayla tüm ilişkilerini keserek dirençlerini kırmaya uğraşan insanlık dışı yöntemlerini gözler önüne sermektir. Esir düşen bir adamın bir otel odasında hiçliğe ve yalnızlığa bırakıldığı, aklıyla oynandığı, adama Nazi kamplarında en azından insan yüzü görmenin burada olmaktan daha iyi olabileceğini düşündüren bir ortam. Bu kişi yine de tüm bu baskılara rağmen kendine bir uğraş bularak aklını bununla meşgul etmeyi başarmış. Bu uğraş sorgu sırasında bir paltodan okuma arzusuyla çaldığı bir kitap. Kitap satranç teknikleriyle alakalı. İlk başta hayal kırıklığına uğrasa da başka çaresi yoktur bu kitaptan başka aklını meşgul edebileceği... Zweig'in her kitabı için aynı şeyi söyleyemem belki ama bu kitabı okunmaya değer.

SatrançStefan Zweig · Bilgi Yayınevi · 2016237,5bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Zeliha Alkan