Gregor bir sabah uyandığında kendini bir böceğe dönüşmüş olarak buluyor. Böcek metaforu ile aslında değişen Gregor değil onun ailesi ve çevresindekiler bence. Farklı bir bakış açısı ama anlatmak istediği çok geniş Kafka’nın. Tekrar tekrar okuyup farklı anlamlar çıkarılacak bir eser.
İnsanları kendinden daha çok önemseyip sürekli onlar için çalışıp çabalarken bir gün işe yaramaz hatta onlara muhtaç bir hale geldiğinde en yakınların tarafından dahi dışlanır bir kenara itilirsin. İnsanlar seni görmeye tahammül edemez, varlığından rahatsız olmaya başlarlar. Hele bir de böcek gibi görünüyorsan ezip geçerler seni.
