“Tüm Rusya bizim bahçemizdir.
Dünya büyük ve çok güzel. Orada olağanüstü güzellikte pek çok yer var.
Bir düşünün Anya, sizin dedeniz, dedenizin dedesi, tüm atalarınız köle sahibi derebeylerdi. Şimdi soruyorum size, bahçenizdeki her bir vişneden, her bir yapraktan, her bir ağaç gövdesinden size insan varlıklarının baktığını hissetmiyor musunuz, seslerini işitmiyor musunuz onların?
Sizlerin tümünü, bugün yaşamakta olanlarınızı ve daha önce yaşamış olan atalarınızı, canlı insanların mülkiyetine sahip olmak çarpıklaştırdı ve böylece, anneniz, siz ve dayınız, başkalarının hesabına, borç karşılığında, kapınızın eşiğinden bile içeri sokmadığınız başka insanların sırtından yaşadığınızın
farkında bile değilsiniz.
En azından iki yüz yıl geri kaldık.
Henüz hiçbir şeyimiz yok.
Sadece felsefe yapıyor, tasadan yakınıyor ya da kafayı çekip duruyoruz.
Çok açık bir şey ki, bugünü yaşamak için önce geçmişin kefaretini ödememiz,
onun hesabını görmemiz gerekir.
Bu kefaret de ancak acı çekerek, olağanüstü, sürekli bir emekle ödenir.”
1904Kitabı okuyacak
··
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.