Jose Saramago "Körlük" kitabı ile 1998 Nobel Edebiyat Ödülü aldığında yaptığı konuşmada zaten gerekeni söylemiş:
"Başka bir gezegene, oradaki kayaların yapısını incelemek için araç gönderebilecek kapasiteye sahip bu şizofrenik insanlık, milyonlarca insanın açlıktan ölmesini umursamayabiliyor. Mars'a gitmek yanıbaşındaki komşuya gitmekten daha kolay görünüyor."
Bu distopik eserde aslında "İnsanlığın" kendi dışındakilere nasıl da "Kör" olabildiğini daha iyi anlıyoruz.
