Benim tam olarak kendim için “Kişisel Gelişim” kategorisine koyduğum bir kitap daha.. Kitapta iki hissi yaşadım; Tatlı bir mutluluk ve Acı bir Serzeniş.. Mutluluğum; İlmiyle amil ve ihlas sahibi alimlerin hayat hikayeleri ve yanında ilmin hakikati, fazileti ve ahlaki değerleri ile ilgili derlenmiş, Kişisel Gelişim alanına koyabileceğim bir yapıt.. Hatta eğitim sırasında bir başucu olabilir.. Çünkü bu ibretli hikayeler sayesinde insan, ulvi ilim yolunda karşılaşacağı sıkıntılara ve engellere tahammül etmeyi öğrenir. Yine bu ibret dolu hatıralar en şerefli en yüce mertebelere yükselmek isteyen ilim yolcusunu azim ve gayrete sürüklüyor... İçinizde ilme karşı büyük saygı, muhabbet, istek, azim ve hayret aşkı beliriyor.. Hatta bazen alimlerin hayatları, ilmin fazileti ve önemine dair yazılar okumakla, ilmin kendisinden daha fazla lezzet aldığım oluyor :) Hatta bununla ilgili İmam-ı Azam’ın çok tatlı bir anektodu vardır :) İmam Ebû Hanife (r.a) şöyle der: “Ulemanın güzelliklerini anlatan hikâyeler bana fıkhın çoğundan daha sevimli gelir, çünkü bu hikâyeler bize âlimlerin edep ve ahlakını öğretir.” Serzenişime gelince; İslam medeniyetinin ürünü olan rihlenin ortaya çıkardığı eğitim ile, bugünkü üniversitelerde üniversite öğrencilerinin eğitimini kıyas ediyorum.. Kitabın içindee bahsettiği şekliyle: Dört yıl, çoğunluğu da hocanın huzuruna gelip de ilmi bizzat duymadan, münakaşa etmeden ve kanaate varmadan ferdî ve hatalı okuyuşlar... Ne bir ahlaki etkileşim, ne bir hatanın düzeltilmesi ve ne de mesleklerine göre ayrım yapma söz konusudur... Bugünkü ilmi duruma bakan; üniversitelerin çoğalarak arttığına ancak ilimde ve ilim ahlinin artışında azalmaya, anlayış ve kavramada sığlaşmaya, ilimle ânil olmadan büyük bir noksanlığa şahid olur..

İlim YolundaAbdulfettah Ebu Gudde · Erkam Yayınları · 2011987 okunma

··

59 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.