Norveç bana herzaman ilgi çekici gelmiştir ve gidip görmek istediğim iki ülkeden biridir. Bu sebeple midir bilmiyorum ama Norveçli yazarların eserlerini hep aynı keyifle okuyorum. Son zamanlarda herzaman herkese tavsiye ettiğim Dag Solstad'ın "Mahcubiyet ve Haysiyet" başta olmak üzere, Erlend Loe'nin "Doppler" ini de aynı keyifle okudum. Doppler'in devamı olan "Bildiğimiz Dünyanın Sonu" için aynı şeyleri pek söyleyemesem de sıkılmadan okunabilir bir kitaptı. Per Petterson'da severek okuduğum Norveçli yazarlar listeme dahil oldu bu kitabıyla.
Akıcı, duru anlatımını, detaylı mekan tasvirlerini çok keyif alarak okudum, şehir hayatından uzakta, doğanın içinde, nehir kıyısında, ağaç kulübelerde geçen yaşamları okurken yağan karın soğuğunu, çam ağaçlarının reçine kokusunu hissettim. Kitabın kahramanı aynı zamanda anlatıcısının 67 yaşından 15 yaşa geri dönüşleri ya da tam tersi 60'lı yaşlarına gidişleri birbirine öyle güzel bağlanmışti ki, herşeyiyle benim için harika bir okuma oldu.
At Çalmaya Gidiyoruz, konusu itibariyla aslında trajik bir roman belki ama yine de okurken kasvetli bir hava hissetmiyorsunuz. Bu da yazarın anlatımıyla ilgili sanırım..
At Çalmaya Gidiyoruz
·
39 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.