Bitti. Butimar'ın etkisinden çıkmak istemeyen ruhum Uzakların Şarkısına yamacında kocaman bir yer açtı. Butimar ve Uzakların Şarkısı zihnimde dib dibe. Romanı okuduğum her sayfada olduğu gibi. Romanın başında altını çizdiğim sayısız satır oldu daha sonra bir duraklama ve sonrasında cümlelerden ziyade âdeta kitabı zihnime kazıdım. Bünyaminin yani sizin yaşadığınız her olayda kendime az da olsa pay çıkardım. Gerçek mi düşüncesi hep aklımın bir ucundaydı. Romanı okurken sanki olayları uzaktan sesizce izledim. Hayır öyle olmamalı diye telaşlandığım satırlarda bu durumun tahayyül olmamasını çok istedim. Bu hislerin arkasına olayların istediğim gibi gerçekleşmeye başladığını görünce diretmedim. Zirâ Butimarın sonunda yaşadığım hüznü yaşamaktan korkuyordum. Zencefil kardeşime ilk başlarda ısınamadım. Sonrasında küfürbaz dilinin arkasında çiçek bir kalbinin olduğunu gördüm. Gerçi Gülbademde öyle. Zındık karakterinin aslında zırhı olduğunu kim bilebilirdi. Ustasına gösterdiği şefkat ile bu tezi destekledi. Gelelim Ruhsar hanıma. Başlı başına sevememiştim. Ruhsar işin içine girdi gireli aklıma Dan Brown'un Cehennem kitabı geldi. Son olarak Floransa geçince, kitabın son sayfaları ve yine aşk uğruna ilmini kötü kullanan diğer kızımız aklıma geldi. Aşk uğruna yapılan kötülüklerin hayal olmadığını, bilinmeyen onlarca karanlık gerçeğin korkusu ile kitabı okumaya devam ettim. Galata'nın altında gelecek zamana açılan bir tünel. Sayfa 316; kendimce gülüp, ÂLÂ dedim. Dişilik ve delilik yakındır üstad. Gülbademin Ruhsar'a savurduğu her kırbaç sanki zihnime geldi. Anlık irkilme ile devam ettim. Sonunda Ruhsar kazanacak vesvesesini kulakardı ederek. Sonunda ise pek mutlu olamadım ama tatmin oldum. İpek Böceği ve Gülbadem aynalara, kendilerine çarparak kavuştular. Bu Kavuşma onları parçaladı lâkin hasret bitmişti. Zencefile dostundan vazgeçtiği için sitem eden Gülbadem aşkı için Zencefili arkasında bıraktı. İki dost aynı uğurda vazgeçtiler. Sevdanın rengini bulan Gülbadem ve Şekerbaz ayrıldı. Romanda yer yerinden oynadı, asırdan asıra koşuşturmalı seyahatler oldu ama dünya bu sırada istifini bozmadan dönmeye devam etti. Satırlarınız gerçek ve tahayyül arasında medcezirler yaşayan benliğime şifa oldu. Gülbademin yorgunluğu ile konuştuğu zamanlarda yalnız bırakmadım, yorgunluğumla baş başa romanı baştan sona zerh ettim. Bünyamin'in hayal dahi edemediği bir romanın içinde olmasını kıskanmadım değil. Galata'ya aşık ve hâsret bir acz olarak bu durumu kıskanmamam elde değil. Galata'ya olan merakım ve sevgim sayenizde bir kez daha arttı. Tarih, gizem kokulu Galata'ya yaraşır bir roman olmuş. Benzetmelerime ne dersiniz bilmiyorum. Belirtmeliyim ki düşünce tarzınızda insanlıktan soyutlandığınız insancıl, şefkatli yanınızda A. Cahit Zarifoğlu'nu görüyorum. Merhum bir üstadı düstur edinmeye çalışırken canlı kanlısını bulmaktan fazlasıyla mutluyum. İstanbul'a gittiğimde Galata çevresini ilk olarak nasıl gezmeye başlayacağımı ilmek ilmek not aldım. Bir okurun romanı böyle sevmesi ve benimsemesi gerçekten yazarın takdire şayanlık olmasındandır. Butimarı her anımsadığımda ağız dolusu gülerek Kudüs sokaklarında koşmaya başlıyorum. Şimdi ise bir gezgin edasıyla İstanbul'da kendimi arıyorum. İlk fırsatta Kars çıkacağım yolculuğumdan da sizi haberdar etmek isterim. Kendinizden ödün vererek yazdığınız her satır buna değmiş. Uykusuz kaldığınız, karşılıklı iletişimde zorlandığınız her anın okurlarınızın minnetiyle taçlandığını biliyorum. Nasıl derseniz; bizlere gösterdiğiniz sevgi ve değerde bunu gördüm. Sayısız sözde yazar karanlığında bir ay gibi dişlerinize tıklayarak bize gülümsediğiniz için sonsuz teşekkürler. ALLAH çıktığınız bu yolda muvaffak eylesin. Daima yanı başınızda olmaya söz vermiş bu okurunuzun dualarındasınız.

Uzakların ŞarkısıKaan Murat Yanık · Everest Yayınları · 20172,904 okunma

··

16 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.