Kitabın anlatım dili aşırı samimiydi. Okuyanların yorumlarına baktığımda bazı konuların çok tekrarı olduğu için sıkıcı bulmuşlar. Haklı olabilirler ama ben bu durumu doğal buldum. Bence sevdiği birisinin ölümünü atlatamayan biri için gayet doğal bir durum.
Annesi, ninesi ve abisi ile bulunduğu evi anlattığı kısımları okurken fazlasıyla eğlendim. Kitap yazan biri olarak kitap bana bir sürü ilham verdi ve ufkumu genişletti. Bunun için kitabın yazarına teşekkür mesajı attım.
Kitabın böyle sürükleyici olması, eğlenceli ve içten olması yönüyle bence okunmaya değer bir kitap lakin sonu böyle mi bitmeliydi? Bence biraz daha net bir sonucu hak eden bir kitaptı. O yüzden 2 puan kırdım. Aklımdaki soru işaretlerine rağmen mutlaka okunması gereken bir kitap.
Dieogo'nun söylediği bir sözü bırakmak istiyorum.
"Ben insanlardan hoşlanırım, ekipmanlarından değil. Yani ekipmanlarından da elbette hoşlanıyorum ama insanları sevip sevmemem onlara bağlı değil."