Şeyh Hacı Bayrâm-ı Velfnin kendisini “ah-vâl-i enbiyâ” üzerine “sâhib-İ sır” kıldığını söyleyerek “ahvâl-i enbiyânın zahirine muvafık beyan”da bulunmak için, “Makâmât-ı evliyanın bâtınına mutabık ayan oluna” diyerek eserinde tasavvuf? yorumlara da yer verdiğini belirtmektedir ki bu Envârü’l-âşıkîn’e aynı zamanda tasavvufî bir eser hüviyeti kazandırmıştır. Müellif eseri gönlünün, gözünün ve ruhunun nuru kabul ettiği için ona Envârü’l-âşıkin adını verdiğini, bütün zahir ve bâtın nurlarını bu kitapta topladığını söylemektedir.
