Hahahahha :)
.
Kitap okurken bu kadar güldüğümü pek hatırlamıyorum. Bulgakov edebi olduğu kadar mizahi birisi. Yalnız Ömer Faruk Dönmez tarzı muzip bir mizah anlayışı değil bu üslup daha ziyade trajikomik desek yerinde olur.
Aslına bakarsanız kitap biyografi sayılır. Aynı zamanda doktor olan Bulgakov üniversiteyi birinci olarak bitirip atandığı ücra bir kasabada doktorluğunun acemilik yıllarını anlatıyor. Yolları tipiden, kardan sürekli kapanan kasabamızda doğumlar, kırıklar, çıkıklar, ameliyatlar, ilaçlar kısacası tıbbi açıdan ne kadar sorun varsa doktorunuzun eline bakıyor. Olayın hem iyi hem kötü yahu ise; kasabanın Bulgakovdan önceki doktoru çok iyiymiş. Adamımız arda kalmak ve bilmiyorum deyip doktorluğuna leke sürmek istemiyor. Geceleri odasında "ya şimdi ters bir doğum gelirse ne yaparım ben" düşüncesi ile ter akıtırken, "neden doktor oldum ki" sorusu ile boğuşurken bacakları kopmuş birisini ameliyat masasında bulabiliyor. Tabi dediğimiz gibi yazarımız henüz acemi, "üniversitede bir kaç kere ameliyat gördüm. Profesör ameliyatı yapıyor bende onu izliyordum, amfide... " diye yazıyor :)) Hasta gelince eli ayağına dolanıyor. Hasta ameliyat masanında yatarken çaktırmadan tıp kitabına göz atmalar, ameliyat ortasında bundan sonra ne yapacağımı bilmiyorum deyip neşteri bıraksam mı diye ağlayacak olmalar, başarılı, başarısız ameliyatlar vs. Bu tarz olayların yanında birde yazarın mizahi dili eklenince baya güldürüyor kitap.
Şahsen benim doktorlara olan saygım daha bir arttı. Gülmek, kaliteli bir yazar okumak, doktorluğa dair bilgiler edinmek isteyenlere tavsiyemdir. Kitabın tek eksiği sonlarda yer alan morfin hikayesi bana göre. Hikaye ilgi çekici olmasına karşın Bulgakov burada başka bir doktorun günlüklerini yazdığı için pek edebi de değil ama yinede güzel bir öykü morfin de. Kısacası okuyun efendim pişman olmayacaksınız. 
Ömer Faruk Dönmez 
Mihail Bulgakov
Etimoloji İçerikli Youtube Sayfamıza Göz Atmak İçin ↓
youtube.com/channel/UCf5PEm...
·
22 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.