Herkese selam, geç yüklenen bir inceleme için daha buradayız. İçimden hiç yazmak gelmiyor ama Tremaine’e bunu borçluyum. Ona olan sevgimden, harikalığından falan mutlaka bahsetmem gerek. Warcross muhtemelen hepinizin çok gördüğü bir seridir hatta muhtemelen çoğunuz okumuş bile olabilirsiniz. Benim de sürekli karşıma çıkıyordu ve ben çok merak ediyordum çünkü herkes öve öve bitiremiyordu. Birde Erebos’u çok sevmiş olduğum için, o da bilgisayar oyunuyla alakalı bir kitaptı, Warcross’u daha da fazla merak ediyordum. Muhtemelen 1-2 yıl önce okumuş olsaydım daha fazla severdim. Çünkü o zamanlar böyle düz ve aşırı sade anlatımlı kitapları daha fazla seviyordum. Okurken karşınıza çıkan hiçbir engel olmuyor falan. Ama şimdi bu anlatım bana çok çıplak ve yalın geliyor. Evet, betimlemeler var ama hep aynı yerler, aynı şeyler. Japonya’yı anlatmak için ‘yağmur birikintilerinden rengarenk caddeler yansıyor’ cümlesini kaç kez okuduğumu hatırlamıyorum bile. Her sayfada yazılıydı neredeyse. Kitapta Emika Chen adlı bir ödül avcısı var. Kitapta zaten onun peşinde olduğu bir avı yakalamaya çalışmasıyla başlıyor. Bu kızımız Keira adlı arkadaşıyla birlikte bir odada kalıyor ancak kirayı aylardır ödeyememişler ve birkaç güne evden atılacaklar. Boğazına kadar da borca batmış durumda ve ne yapacağını düşünüyor. Sonra aklına çokta harika olmayan bir fikir geliyor: Warcorss açılış oyununu hacklemek. Warcross dünyayı yakıp kavuran bir oyun. Aşırı derecede gelişmiş bir sanal gerçeklik. Yani böyle milyonların izlediği bir oyunu hacklemek için biraz plan yapması gerekir insanın herhalde, ama Emika yapmıyor. Gayet doğaçlama bir halde hacklesem mi hacklemesem mi derken hackliyor ve tüm hayatı değişiyor. Bazı şeyler çok aniden gerçekleşmiş olsa bile (Hideo ve Emika arasındaki aşk gibi ya da yukarı da bahsettiğim hackleme olayı) kitabın çok akıcı ve heyecanlı olduğunu söylemeliyim. Ki bu da yetmezmiş gibi karakterler o kadar mükemmeldi ki… beni en çok kalbimden vuran da bu oldu. Bir kitabın beni beynimden vurmasına gerek yok ama kalbimden vurmasına mutlaka gerek var. Asher, Hammie, Roshan ve biriciğim, beyaz çikolatam Tremaine… o kadar eğlenceli ve mükemmelerdi ki onlar olduğu için bile sıkılmanız imkansız. Ayrıca kitabın son sayfalarında öyle bir ters köşe oluyorsunuz ki, yani cidden çok acayip bir duyguydu. Buraya hislerimden falan da bahsedemem çünkü o bile spoi olabilir. Sadece, kesinlikle hiç beklemediğiniz bir son olacak ve çok şaşıracaksınız ve direk ikinci kitabı isteyeceksiniz. Hem bu yüzden hem de benim gibi favori çiftiniz Roshan ve Tremaine ise ikinci kitapta artık yola gelip gelmediklerini :D Eğer diğer insanlar gibi çok daha fazla aşık olmak istiyorsanız kitaba, beklentilerinizi biraz daha düşürürseniz daha fazla kalp krizi geçirebilirsiniz. Ben çok yüksek başladığım için beklentilerimin birazcık daha aşağısında kaldı ama onca kötü kitaptan sonra da ilaç gibi gelmediğini söylesem yalan söylemiş olurum.

Warcross - Bir Sanal Gerçeklik OyunuMarie Lu · Yabancı Yayınları · 20177,1bin okunma

·

18 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.