Bazen soyutlanırım, kendi fanusuma, fildişi kuleme hapsederim ruhumu. Tüm hücrelerinde arınmayı hissettiğim an tam zirvedeyken salıveririm kanatlarımı. Bu kaçış nedendir bilinmez... Şerlerinden emin olmak için mi insanların, yoksa insanlara selamet için mi yarın mizan konuşacak bunu. Söze sükut yaraşır burada. Dönüş yolunun ızdırabından ilk kare ise riya ve süm'a çukurundaki artıklarım. Sen yüzleşmişsindir Hira'nda. Yoluna çiçek attıklarını zannettiklerinin kesesindeki taşlarla. Bütün kırıntıları silkelemişsin dir üzerinden ve o ilahi tını kuşatmıştır ruhunu. Kendi içine yaptığın bu yolculukta giriş anahtarı verilmiştir artık. Sen sen değilsindir çıkışta! Ne her kanatlı melektir artık, ne her kuyruklu şeytan... @historienx |Elfida

Başkalarının Acısına BakmakSusan Sontag · Agora Kitaplığı · 2004450 okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.