Ferit Edgü'yü "Hakkari'de Bir Mevsim" isimli kitabıyla hatırlıyorum. O kitabında şairane üslubuyla roman yazmış ve hatta en çok ilgi gören kitabıydı.
O kitaptan yola çıkarak iyi bir kitap olacağını düşündüm ve bu kitaba başladım. O şairane üslubunu görüp göremeyeceğimi merak ediyordum ki, ilk üç hikayeden sonra o şairane üslup yeniden kendini gösterdi.
Hikayeler genel olarak başarılıydı. İlk üç hikayeyi, özellikle "Bir Gemide" öyküsünü beğendim. Kimi zaman umut vaat eden, kimi zaman umutsuzluğa sevk eden bir kitap oldu, kimi zaman da anlaşılması güç olan. Bu kitabın 1979'da "Sait Faik Hikaye Armağanı" ödülünü aldığını da belirteyim.