Bellek Funes
BELLEK FUNES
Beynine batan cam kırıkları ile John Coffe ve beyninin yüzde yüzünü kullanan Lucy geliyor aklıma İreneo Funes'i düşündükçe. Doğrusu onun gibi olmak istemezdim de öyle birini ciddi anlamda tanimak isterdim. Neden derseniz; varlığımızın anlami da hiçligimize giden yolun bilincide o kişide saklı olurdu bence.
Unutmak, ah unutmak! Sen Allahın bize ne büyük bir lütfusun. Düşünsenize üç yaşınızdayken elinizi bıçak kesiyor ve 20 yaşınızda hala aynı acıyı hissediyorsunuz. Ya da sevdiğimizin ölümüyle yaşadığımız dayanılmaz aci her an beynimizde yankılanıyor. Veya çok büyük bir sevinç yaşıyorsunuz ve bunu hep hissediyorsunuz. Kafanızda milyonlarca islemci surekli ayni islemi tekrar ediyor ve işlemci sayisi her gun katlanarak artıyor. Inanilmaz ve dayanilmaz bir hayat olurdu. Muhtemelen Funes'in ciğerlerine de 20 yaşında kan dolduran, bu mutluklarla acıları aynı anda hissetmek olmuştur.
Iyi ki unutabiliyoruz. Yeteri kadarını hatırlamamıza izin veren bir yaradılışımız var. Üzerinde biraz tefekkür edince insan çok mutlu oluyor.
Borges'i ilk okuyuşum olduğu için iki defa okumak zorunda kaldım. Sahaflara gittiğimde kitaplarına bakacağım. Bulursam kesinlikle okurum.
Uğur UKUT
··
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.