Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Gönderi

Asıl baskıcı olan mutluluğun sürekli dayatılması değil mi?
Neden kızgınlık, yas gibi duyguları hissettiğimiz için kendimize kızıyor ve o duyguları unutmaya çalışıyoruz? Neden sadece kendimize değil, en sevdiklerimize, çocuklarımıza bile bunu yapıyor ve ‘’kötü’’ duyguları hissedenleri gördüğümüzde, onları kendilerini yine kötü hissettirerek cezalandırıyoruz? Neden sürekli mutlu olmalıyız? Asıl baskıcı olan mutluluğun sürekli dayatılması değil mi? Oysa bir duyguyu geldiği yere geri göndermeye çalıştığımız zaman, o karlarda yuvarlanıp dev bir kartopu olarak bize geri dönmüyor mu?
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.