Roman 1944’te yayınlanır ancak dağıtılmaya başlanmışken sakıncalı bulunarak bakanlar kurulu kararıyla toplatılır. 1952’de sakıncalı bulunan yerleri çıkarılarak tekrar yayınlanır. İş Bankası Kültür Yayınları bu sansürlenen yerleri siyah puntolarla yazarak kitabı yeniden okuyucuyla buluşturmuş. Açıkçası siyah kısımları hangi zihniyetle sansürlediklerini anlayamadığım gibi kitabın tamamını da şahane buldum. Daha önce yedi öykü kitabını okuduğum Sait Faik’in deniz kokan, adalı kalemini özlemişim. Romanda da çok başarılıydı.
Romanda kimsesizlik, fakirlik ve ezilmişlik hiç şikayet etmeksizin olağan bir kabullenişle anlatılmış. Medarı Maişet osmanlıca bir kelime olup geçim kaynağı demekmiş. Kitapta da geçimi içim didinen insanların gündelik yaşantıları anlatılıyor.
