Evarist Gamölen oturduğu yerin kapısını itti, kapı hemen açıldı. Yoksulluk onu kilit derdinden kurtarmıştı, annesi, alışkanlıklar, kapıyı sürmelediğinde ona:'' Kapıyı ne diye sürmeliyorsun? Örümcek ağlarını kimse çalmaz... Hele benim tablolara kimse el sürmez'' derdi.
Sayfa 19Kitabı okudu
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.