Lou otizm hastası anne ve babasının ölümünden sonra hayatla tek başına yüzleşiyor. Her gün, her an onun için bilinmeyenlerle dolu bir denklem. İnsanların ondan beklentilerinin çok üzerinde bir zekaya sahip ama genellikle toplum tarafından küçümseniyor. Okurken Lou' nun gözlerinden görüp, onun duyuları ile algıladım bir süre. Sayılar iyidir. İşyerindeki koltukları, gelen insanları, pencereleri, masaları saydım. Takıntı değil de farkındalıktı bu. Hiç sakıncası da yoktu üstelik. Bu nedenle Lou' nun iklemini çok iyi anladım. O olduğu halde mutluydu ama çevresinde yaşayan herkes onun kalıp dışı oluşunu kaldıramıyordu. Yani Lou' nun otizmi kendisinden çok diğer insanları rahatsız ediyordu. Çalıştığı şirketten başlayarak mahalle baskısı başlamıştı. Bir gün iyileşmek ister miydi ? Peki tedavi olursa o kim olacaktı ? Olduğu halde mutlu olan, eskrim yapan, zararsız alışkanlıkları olan , dostalrı tarafından sevilen Lou nerede olacaktı ?

Karanlığın HızıElizabeth Moon · Nemesis Kitap · 201447 okunma

·

30 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Galadriel