PKK ayakta kalabiliyor, çünkü Türkiye’deki Kürtler arasında tutuluyor. Tutuluyor, çünkü çok uzun bir süre savaştı ve PKK’nin mücadelesi insanları partiye bağladı, Kürtlerin saygısını kazandı. Türkiye’deki Kürtlerin PKK’ya arkalarını dönmeleri artık pek mümkün değil; çünkü bu, hayallerine ihanet etmek anlamına geliyor. Öcalan, Kürtlerin isteklerinin bir simgesi haline geldi. Ne söylediği ya da ne yaptığı o kadar da önemli değil, çünkü o bir simge. PKK da öyle.
PKK’nın mücadelesi, bu mücadelenin “iyi”liği ya da “kötü”lüğü bir yana, Kürt sorununu Türkiye ve dünya gündemine yerleştirdi. Kürtlerin kendilerini Kürt kimliği içinde ifade etmelerine ve bunu bir onur sorunu olarak algılamalarına yol açtı. Bu, Hüseyin Topgider ve bu kitap için görüşülen eski militanların çoğu için yeterli.