Sonsuz, bitmez bir durgunluğun içine yerleşmiş, soluklara, kitapların sayfalarına sinmiş, yalnız, tek bir şey vardı: her yandan koşarak peşimizi izleyen, günün birinde bir köşe başında uzunca eteğimizi çekiştirerek yanımıza sokulan dostumuz olan, düşmanımız olan, kristalden geçen bir ışık gibi ağır ağır varlığımıza yayılan ölüm...
·
10 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.