Usta, seksen yaşında hala öğrencileriyle birlikte bahçede çalışmaktaymış. Toprağı çapalayıp tırpanlar,
ayrık otlarından gübre yapar, ağaçlardan meyve koparır, sebze toplarmış. Günün birinde keşişler
ustalarının ağır bahçe işi için artık çok yaşlandığına karar vermiş, araç gerecini saklamışlar. O gün
usta hiçbir şey yememiş. Ertesi gün de yememiş. Sonraki günler de yememeyi sürdürmüş. Keşişler
bir yanlış yaptıklarını anlayıp Hyaku- jo'ya bahçe gereçlerini geri getirmişler. Usta, o gün akşama
dek bahçede çalışmış, hiçbir şey olmamışçasına yemeğini her öğün iştahla yemiş ve ünü günümüze
gelen özdeyişi söylemiş; "İşsiz bir gün, aşsız birgündür.” Bu, biz çalışma düşkünü Avrupalılar'ın tek
bir serbest günü, tatili bile kendimizden esirgememiz gerektiği anlamına gelmiyor. Başka bir şey
söz konusu.
Zen, gündelik yaşam demektir. Zen meditasyonu her günkü yaşamdan soyutlanıp Zazen'e
indirgenemez. Gündelik yaşamımızın akışı içinde, her günkü işimizi sürdürürken çalışmaktır Zen;
sadece sabahlan ve akşamları bir başımıza sakin bir mekanda mindere oturmak değildir.
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.