Mo Tzu, Konfüçyüsçülerin merkezi düşüncesi jen (insan severlik) ve jiyi (doğruluğu) eleştiri konusu yapmaz; gerçekten de Mo Tzu'da, sık sık bu iki nitelikten yani, jen insanından ve ji insanından söz eder. Ancak onun bu terimlerle kastettiği şey, Konfüçyüsçülerin kabul ettikleri anlayıştan biraz farklıdır. Mo Tzu için, jen ve ji, her şeyi kuşatan bir sevgiye işaret eder; jen ve ji insanı, her şeyi kuşatan sevgiyi uygulayan kimsedir. Bu anlayış, Mo Tzu'nun felsefesinde merkezi bir anlayıştır ve Mo Tzu'nun türediği hsieh(şövalye-serseriler) sınıfının meslek ahlakının mantıksal bir genişlemesini temsil eder. Bu ahlak yani, onların grubu olan hsieh içindeki ahlak, "eşit olarak zevk almak ve eşit olarak acı çekmek"ti. (Sonuncusu, hsieh'in ortak bir ifadesidir.) Söz konusu grubu temel kabul eden Mo Tzu, bu dünyada herkesin herkesi eşit derecede sevmesi ve ayırım yapmaması doktrinini tebliğ ederek bu anlayışı genişletmeye çalıştı.