İnsanlar şehrin rengarenk ışıklarıyla aydınlatmaya çalışırken karanlıkta kalmış yüreklerini,
ben hep karanlığa akıttım yüreğimin cerahatini.
Kâh kuş olup uçmak istedim en derine,
kâh toprak olup sığınmak istedim yerin en dibine.
Lâkin ne kuş olup uçabildim Çelebi gibi,ne toprağa karışabildim...