Modern insanın varoluş sorunsalını en objektif olarak ele alan, çağımızın en üretken yazarlarından Paul Auster’ın başyapıtlarından birisi olarak kabul gören Leviathan adlı romanını, yer yer şaşırarak yer yer şüpheye düşerek okudum. Şaşırmamın sebebi, karakterlerin giriftliği ve hikayenin sürprizleriydi. Şüpheye düşmeme sebep olan şey ise, yazarın kurguladığı olayları ve karakterleri okuyucuya bu denli inandırıcı ve gerçekçi bir şekilde sunabilmesiydi. Öyle anlar geldi ki kendime, “bu okudukların kurgudan ibaret, gerçek değil” diye hatırlatmam gerekti. Son sayfadaki ufak not, halen romanın etkisindeyken beni kendime getirdi; bir ressamın eserine vurduğu son fırça darbesi gibi, yazar postmodern uslübünün gereği, yine okuyucusuna ters köşe yapmıştı.
Modern hayatların karanlık dehlizlerinde biraz aşk, biraz polisiye, biraz da arayış romanı okumak isterseniz ustalıkla yazılmış bu romanı mutlaka listelerinize ekleyin.
Minik bir not: çevirinin zaman zaman aksadığını hissettim, özellikle romanın ilk yarısında. Kişisel görüşüm, İlknur Özdemir’in “Paul Auster romanları” için daha iyi bir çeviri becerisi sunduğu yönünde.
