Sevgili Hakan GÜNDAY in güzel bir kitabının daha sonuna geldim.Bitti; bitmesini hiç istemedim ama her güzel şey gibi bu da bitti... Geç bitmesi için herşeyi yaptım (tablet ve telefondan okumaya çalışmam geç olmasını desteklese de).Hayata, içimizdeki iyi ile kötüye ya da kötü sandığımız bütün düşüncelere oldukça geniş yer vermiş... Psikolojik bir roman tadında... sorguluyor, sorgulatıyor her zaman ki gibi...Spoiler vermek istemiyorum o yüzden çok ta birşey yazmayayım... Ama mutlaka okuyun,okutun...Bu arada Türk yazarlar arasında Oğuz ATAY(mekanı cennet olsun) ve Hakan GÜNDAY in beyin hücrelerinden geçen her bir düşünceyi bilmek algılamak için o hücreler arasında dolaşmayı ne kadar çok isterdim... İnsan bu kadar düşünceyi yoğun bir şekilde taşıyıp ta nasıl delirmeden sürdürebilir hayatını... Gerçi hepimiz o çizgide biraz biraz dolaşıyoruz o da ayrı bir konu... Konuyu ve kitabı çok ta fazla dağıtmadan iyi okumalar dilerim herkese:):)