i.hizliresim.com/9YlXm9.jpg “Gül yetiştiren adam” Nahif bir kitap isminden fazlası hikayeler. 1 kitap 2 hikaye. Evvela arkadaşlarını Kurtuluş Savaşı’nda kaybetmenin mahcubiyeti ile benliğini 50 yıl evde hapsetmiş bu zaman zarfında Gül yetiştirmekle şehre mana olan naif bir amcamız. İyi bir şeyler yapmanın umuduyla kendini renk renk gül yetiştirmeye adayan ve torunuyla arasında geçen diyaloglarda pasif direnişin elle tutalamayacak şeyler olduğunu,oturarak dünyanın değişmeyeceğini fark edip bir namaz vaktinde kendini insanlar arasında bulmuş, ama insanın anı anını tutmazken 50 yılda değişen şeylere hayrete düşen amcamız. Gül kokusunu bastıran çimento kokuları, yükselen binalar, değişen kıyafetler,görkem,ihtişam,süs,hatta vitrinler... Nasıl olur da insanlar değerlerinden vazgeçti,vazgeçer diye düşündü. Uğruna mücadele verdikleri,çeşitli savaşlarla,kayıplarla galibiyet kazandıkları derken gördükleri neyin mağlubiyeti diye içinden geçirdiğini bazı satır aralarında hissediyorsunuz. Sonra bir hevesle girdiği camide gördüğü saf sayısına mı yoksa nasranilere benzettiği insanlara mı şaşırdı diye düşünürken...Hatırlatması gerekenleri sevgili Özdenören hikayenin sonuna iliştiriyor; “Söz çok,ama sözlerle oyalanacak vakit yok.(hülasa kitabımızda 1 günde bitecek kadar kısa lakin dolu dolu cümleler eşliğinde.) “Benim gibi bir zamanın uzaklarından gelmiş bir garip sizi şu halinizle görse,vallahi size müslümanlar demezdi... namaz kılıyorsunuz ama görünüşünüz nasraniler gibi. Kardeşler! Dışı kafire benzeyen insanın içi de ona benzemeye başlar... “diyor ve hatırlatması gerekenleri hiç çekinmeden söylüyor. Hülasa sevgili Özdenören ilk hikayesinde bize kayıplarımızdan,değişen zamanda yitirdiklerimizden,hiçe sayılan değerlerden bahsediyor. hikayenin sonunda kaleme alındığı gibi “ siz Allahtan sizi korumasını dilerseniz Allah sizi korur.” biz rabbimizden değişen zamana değişmeyen ameller ile gidebilmeyi isteyip ona gayret edelim. Asrı saadetin hassasiyetini,samimiyet ve ihlasını isteyip Rıza-i ilahiyi eş,dost,akraba hepimiz icin dualarda talep edelim. *** Diğer bir hikayemiz Modernleşmeyi cümle arasına sıkıştırdığı “come one” “ yeahh” gibi yabancı kelimeler ile benimseyen,ruhundaki yaraları,eksikleri söylediği yalanlar ile örtüp gecenin karanlığını çarpık ilişkileri, söylediği yalanları,doyumsuz istekleri,kumar oyunlarıyla aydınlatmak isterken hevesleri uğruna nasıl günden güne tükendiğine şahit olduğumuz Sitare. 7 yıllık evliliği ve kocası Çarli. Bir de karışık dostlukları, ilgi duydukları,olmak istedikleri sahte aşkları. Bizlikten geçip hiç olma yolunda atılan adımlar. Çünkü paranın,şöhretin esiri.Tam bir batı özentisi,taklitçisi. Amacı faydalı olmaktan ziyade benliğini doyuracak,egosuna alkış tutacak insanları çevresinde barındıracak kadar zavallı. Yalnız. Hiç kimseyiz benliğimizden geçtikçe. Olmak istedikleri ve olamadıkları arasında sıkışıp kalan sitare. İnsan insana şifadır düsturunun yanı sıra menfaat ilişkilerinde baş rol oynayan sitare. Ve boş kalabalığın içinde ruhunun yalnızlığına hapsolarak veda eden sitare. Bir çeşit batı tramvası,var olmak isterken bir serzeniş ile yok olan sitare. Sitareyi özetleyen bir alıntı ise “Aslında hepimiz dağılıp gideceğiz,dedim,sen de,ben de, hepimiz. Hiçbirimiz kendimize ait yerlerde gezinmiyoruz” ve dağılıp gitti sitare. *Rasim Özdenören ilk ve son hikaye kitabıyla denemelerinde vermek istediği mesajı yine biz okurlarına sunarak çizgisini bozmamıştır. Tek kitapta Doğu-Batı kültürünü harmanlayan Özdenören, yine okurken düşündürecek,sorgulatacak kalemi okunmaya elzem olup, tavsiyelerim arasındadır. Kitabı okurken tek isteğim naif amcanın geçtiği satırların biraz daha bol olmasıydı. Bir de nacizâne tavsiyem hikaye arasındaki geçişleri algılayabilmek için dikkatimizi toparlayabildiğimiz bir zaman diliminde okumamız :) Fakat yine söylüyorum ki okunmalı. Okurken vaktinizin nasıl geçtiğini anlamadığınız keyifli ve verimli sahifeleriniz olsun.Hayırla kalın.