‘Düşüncem, ben’im: işte bu yüzden durduramıyorum kendimi.Varım çünkü düşünüyorum...düşünmeme engel olamam üstelik’ (sy 174)
Sartre’ı okumaya başladığım kitap. Başlangıçta oldukça zorlayıcı. Kitap Kurdu ile yemekte konuştuğu bölüm ve Anny ile vedalaşması ana fikrin yoğunlaştığı kısımlar. Varoluşun sancısını yazar kadar olmasa da hissetmeniz olası.
